İflasın Ertelenmesi ve Konkordato Bağlamında Sermaye Şirketlerinde Borca Batıklık

Abstract

6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu’nun (TTK) 376’ncı maddesinin üçüncü fıkrasında sermaye şirketlerinin borca batık olması halinde nelerin yapılması gerektiği düzenlenmiştir. Esasen borca batık olma aktiflerin pasifleri karşılayamaması halidir ki, bu hal bir iflas sebebi oluşturur. Bu halde bulunan bir sermaye şirketi, adeta köprüden önceki son çıkış olarak TTK’nın 377’nci maddesinde düzenlenen iflasın ertelenmesi kurumundan şartlarını yerine getirerek faydalanmaktaydı. Ancak 28.02.2018 tarihinde kabul edilen 7101 sayılı Kanun ile, 377’nci madde değiştirilerek, sermaye şirketlerinde borca batık olma halinde bundan böyle konkordato hükümlerinin uygulanacağı düzenlenmiştir. Daha önce uygulanan iflasın ertelenmesi kurumu da böylece yürürlükten kaldırılmıştır. Hukuk politikasındaki bu değişikliğin/tercihin sebebi, daha önce zaten 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu’nda yürürlükte olan bu iki kurumun karşılaştırmalı incelenmesini gerekli kılmıştır. 

Bu çalışmada iflasın ertelenmesi ve konkordato amaçları, uygulanma koşulları, sübjektif kapsamı, hüküm ve sonuçları bakımından karşılaştırmalı olarak ele alınmıştır. Bu sayede konu sermaye şirketlerinde borca batıklık durumunda yapılması gerekenler, çözüm önerileri, hukuk politikasının tercihleri ve bu tercihlerin isabetli olup olmadığı, doktrin ve yeni düzenlemeler ışığında açıklanmaya çalışılmıştır.