Göçmen/Mülteci Sorunları Karşısında Sivil Toplum Kuruluşlarının İmkan ve Sınırlılıkları

Abstract

Suriye’de yaşanan iç savaşta mağdur olan milyonlarca insana kayıtsız kalamayan Türkiye, savaştan kaçanlar için açık kapı politikası uygulamış ve birkaç sene içerisinde Suriye’deki savaştan kaçarak Türkiye’ye sığınan insan sayısı dört milyona yaklaşmıştır. Gerek devletin gerekse vatandaşların göç(menler) konusundaki tarihsel tecrübesi bu göç dalgasının büyük toplumsal sorunlara yol açmasına engel olmuştur. Ancak bu durum Türkiye’nin özellikle mülteciler konusuna profesyonel uygulamalarla müdahale edebilecek resmi/sivil mekanizmaları hayata geçirme noktasında büyük eksikleri olduğu gerçeğini gizleyememektedir.

Göçmenlerin sorunlarıyla ilgilenen resmi kurum ve kuruluşlar olduğu gibi çok sayıda sivil toplum kuruluşu da bu alanda faaliyet göstermektedir. Konuyla ilgili yapılan araştırmalar incelendiğinde özellikle sivil toplum kuruluşlarının göçmenler için ayni veya nakdi yardım odaklı bir müdahale yaklaşımını benimsediği görülmektedir. Ancak göçmenlerin karşılaştığı sorunlar sadece maddi imkansızlıklarla sınırlı olmamakta; mülteciler eğitim, sağlık, istihdam, iletişim, sosyal dışlanma, entegrasyon gibi farklı konularda birçok problemle karşı karşıya kalmaktadır. Gönüllülük esasıyla faaliyet göstermekte olan sivil toplum kuruluşlarında gerek bağışçılar gerekse çalışanlar amatör bir ruhla hareket etmekte ve yaptıkları işi benimseyerek özveriyle davranmaktadır. Ancak göçmenlerin yaşadıkları sorunların çeşitliliği ve karmaşıklığı karşısında samimiyet ve fedakarlık yeterli olmamakta, sorunların çözümü için profesyonel müdahalelere ihtiyaç duyulmaktadır.

Bu çalışmada göçmenlerin sorunlarıyla ilgilenen sivil toplum kuruluşlarının imkan ve sınırlılıkları tartışılacaktır. Bu bağlamda sivil toplum kuruluşlarının göçmenlerin sorunlarına çözüm getirme noktasında profesyonel uygulamaları hayata geçirebilecekleri mekanizmaların oluşturulabilmesi için teorik bir çerçeve çizilmeye çalışılacaktır.